Vanavond thuis!
Door: CobyMargotSantiago
Blijf op de hoogte en volg Coby en Margot
07 Juni 2012 | Nederland, Amsterdam
Ons laatste nachtje is heel rustig verlopen ondanks dat wij bijna op het spoor sliepen. Het was maar goed dat wij een paar kilo kwijt zijn want het badkamertje was niet voor 1 maar voor een1/2 persoon gemaakt. Bij elke handeling moest je eerst van te voren een plan maken hoe je dat moest doen zonder jezelf te stoten.
Enfin het was toch beter dan onder die mooie boogbrug van Bordeaux! Het ontbijt lieten wij ons goed smaken en toen hup de trein in. Dit verliep keurig,
In Lille werd het spannend. Door vertraging was onze overstaptijd wel heel krap, we moesten nl. ook nog van station wisselen. Na vele liften op en neer en als wielrenners over de stoep wisten we op het nippertje de trein naar Antwerpen te halen, dachten wij.
De conducteur, een echte Belg, hielp ons met de fietsen inladen, we wilden hem wel even zoenen, dat hij ons zo ontving op het perron, maar vertelde direct dat deze trein tot Kortrijk ging, dus daar overstappen dames! Oké, kunnen we hebben.
In Kortrijk zou de trein op het perron ernaast klaar staan! Zou......,helaas hij stond dus 3 sporen verder en geen lift,roltrap of iets wat er op leek! De behulpzame conducteur zou het wel even regelen maar dat bleek niet makkelijk, uiteindelijk met onze mooiste glimlach, het trein-onderhoudsteam zover gekregen dat zij onze fietsen met bagage 4 trappen af en opsjouwden. Wat een schatjes! Maar peer, de conducteur van de trein die wij nu moesten hebben was niet blij, hij had al gefloten voor vertrek maar werd door ons weer teruggefloten! De dames zorgden voor vertraging! Als jullie het hadden zien gebeuren denk je echt direct aan 'bananensplit' de fietsen moesten in een compartiment wat 1,30 meter hoger was dan het perron. En wie denk je wie hielp? De conducteur uit de trein van Lille, die Belg, die schat! We konden hem wel zoenen! Ook weer geregeld en hoe nu in Antwerpen? Gelukkig voor alle medepassagiers was de vertraging weer ingelopen en stapten wij op een prachtig Antwerpen Centraal uit. Zo ook onze stalen rossen die nu dus iedere hindernis met gemak nemen.
Om 17:00 uur verlieten wij ook Antwerpen weer en zo komt thuis steeds meer in zicht.
In de trein vanuit Den Haag die compleet overboekt bleek te zijn, rolden we al snel Leiden Centraal binnen waar tot grote verrassing Lente ons in de armen vloog. Heerlijk!!
Even gebabbeld met Lente en Bas en toch konden de dames het niet laten…… op de fiets richting…
….een heel goed adres (een uitstekend B&B) Miening 11.
Helaas voor de Hollandse regen maar de regenpakken bleven lekker in de fietstas voor dit ‘kippestukkie’ kan het ons niets meer schelen En zo kwamen wij, een beetje nat geregend, de Miening op fietsen waar het hele ontvangstcommité ons ‘welkom thuis’ heette! Met vlag en bloemen werden we binnen gehaald door vele dierbaren (die wij wel een beetje gemist hebben.) Met ons moeder in het midden werd het een heel ‘knuffelfestijn’ en een waar warm onthaal.
Het huis van Coby is klein maar toch groot genoeg voor de koppel om aan een wit wijntje te gaan, niet teveel net genoeg, niet meer dan strikt noodzakelijk!
Lieve mensen wat zijn we dankbaar dat wij de Camino op zo’n manier mochten beleven.
Wat was het fijn om door zoveel mensen uitgezwaaid te worden, om een hartelijk reactie op de site te lezen, om even een stem te horen aan de andere kant van de lijn, om onverwachts een sms’je te mogen ontvangen, alle felicitaties, de leuke kaarten die thuis bezorgd zijn, de bloemen waar het huis vol van staat. Tja alle piepjes die uit de tovertelefoon kwamen gaven ons altijd het gevoel van verbondenheid met alle lieve mensen om ons heen. Wij hebben onderweg vele liedjes gezongen of het aan te horen was, weet alleen Jacob maar met één liedje zijn wij begonnen en daar willen wij de Camino mee besluiten:
Schouder aan schouder…….
Enfin het was toch beter dan onder die mooie boogbrug van Bordeaux! Het ontbijt lieten wij ons goed smaken en toen hup de trein in. Dit verliep keurig,
In Lille werd het spannend. Door vertraging was onze overstaptijd wel heel krap, we moesten nl. ook nog van station wisselen. Na vele liften op en neer en als wielrenners over de stoep wisten we op het nippertje de trein naar Antwerpen te halen, dachten wij.
De conducteur, een echte Belg, hielp ons met de fietsen inladen, we wilden hem wel even zoenen, dat hij ons zo ontving op het perron, maar vertelde direct dat deze trein tot Kortrijk ging, dus daar overstappen dames! Oké, kunnen we hebben.
In Kortrijk zou de trein op het perron ernaast klaar staan! Zou......,helaas hij stond dus 3 sporen verder en geen lift,roltrap of iets wat er op leek! De behulpzame conducteur zou het wel even regelen maar dat bleek niet makkelijk, uiteindelijk met onze mooiste glimlach, het trein-onderhoudsteam zover gekregen dat zij onze fietsen met bagage 4 trappen af en opsjouwden. Wat een schatjes! Maar peer, de conducteur van de trein die wij nu moesten hebben was niet blij, hij had al gefloten voor vertrek maar werd door ons weer teruggefloten! De dames zorgden voor vertraging! Als jullie het hadden zien gebeuren denk je echt direct aan 'bananensplit' de fietsen moesten in een compartiment wat 1,30 meter hoger was dan het perron. En wie denk je wie hielp? De conducteur uit de trein van Lille, die Belg, die schat! We konden hem wel zoenen! Ook weer geregeld en hoe nu in Antwerpen? Gelukkig voor alle medepassagiers was de vertraging weer ingelopen en stapten wij op een prachtig Antwerpen Centraal uit. Zo ook onze stalen rossen die nu dus iedere hindernis met gemak nemen.
Om 17:00 uur verlieten wij ook Antwerpen weer en zo komt thuis steeds meer in zicht.
In de trein vanuit Den Haag die compleet overboekt bleek te zijn, rolden we al snel Leiden Centraal binnen waar tot grote verrassing Lente ons in de armen vloog. Heerlijk!!
Even gebabbeld met Lente en Bas en toch konden de dames het niet laten…… op de fiets richting…
….een heel goed adres (een uitstekend B&B) Miening 11.
Helaas voor de Hollandse regen maar de regenpakken bleven lekker in de fietstas voor dit ‘kippestukkie’ kan het ons niets meer schelen En zo kwamen wij, een beetje nat geregend, de Miening op fietsen waar het hele ontvangstcommité ons ‘welkom thuis’ heette! Met vlag en bloemen werden we binnen gehaald door vele dierbaren (die wij wel een beetje gemist hebben.) Met ons moeder in het midden werd het een heel ‘knuffelfestijn’ en een waar warm onthaal.
Het huis van Coby is klein maar toch groot genoeg voor de koppel om aan een wit wijntje te gaan, niet teveel net genoeg, niet meer dan strikt noodzakelijk!
Lieve mensen wat zijn we dankbaar dat wij de Camino op zo’n manier mochten beleven.
Wat was het fijn om door zoveel mensen uitgezwaaid te worden, om een hartelijk reactie op de site te lezen, om even een stem te horen aan de andere kant van de lijn, om onverwachts een sms’je te mogen ontvangen, alle felicitaties, de leuke kaarten die thuis bezorgd zijn, de bloemen waar het huis vol van staat. Tja alle piepjes die uit de tovertelefoon kwamen gaven ons altijd het gevoel van verbondenheid met alle lieve mensen om ons heen. Wij hebben onderweg vele liedjes gezongen of het aan te horen was, weet alleen Jacob maar met één liedje zijn wij begonnen en daar willen wij de Camino mee besluiten:
Schouder aan schouder…….
-
08 Juni 2012 - 17:37
Wil Galjé:
Dames mijn petje af, wat hebben jullie veel meegemaakt en een heerlijke herinnering op terug te kijken!
Welkom thuis. -
08 Juni 2012 - 19:29
Ton En Lydia :
(van de wintersport)
welkom thuis, wat ontzettend knap van jullie!
erg leuk om dit te mogen lezen, proficiat!
nu weer verder, met een prachtige herinnering, groetjes hoor! -
08 Juni 2012 - 20:24
Theo En Marjolijn:
Proficiat met jullie behouden thuiskomst! Leuk om jullie verhalen te lezen! We hebben inmiddels overeenkomstige ervaringen. Vandaag vanuit Oloron naar Jaca gefietst over de Col de Somport. Zitten nu dus in Spanje.
Op naar Santiago, het derde boekje is begonnen! -
08 Juni 2012 - 20:50
Cariny Fransen:
WELKOM THUIS!
Eind goed...Al goed.
Alles is goed gegaan en dan ook weer gezond thuis komen.
Geweldig allemaal.
De Westlandse schaatsmeiden zijn trots op jullie! -
09 Juni 2012 - 10:03
Carolien:
Welkom thuis!!! -
09 Juni 2012 - 20:29
Gerda:
Gefeliciteerd met deze prestatie, wat zijn die weken snel gegaan en wat was het leuk om jullie reisverslag te volgen! -
13 Juni 2012 - 20:13
Arie En Nel:
Hoi super meiden, zo'n bizondere wereldreis gemaakt en dan kom je 1 van die 2 kanjers zomaar tegen in de dorpssupermarkt. Leuk je weer in levende lijve gezien en gesproken te hebben, veel succes met het weer wennen aan het "gewone" leven en ik (Nel) hoop dat jullie het gevoel van deze pelgrimstocht nog heel lang bij je zullen dragen. -
15 Juni 2012 - 09:45
Cécile:
Welkom thuis, kom net uit oostenrijk heb net alle verslagen gelezen, hoop je gauw weer te zien.
Groet Cécile -
31 Juli 2012 - 19:35
Cees En Marie Zwarthoed :
Coby, ben begonnen aan jouw verslag. Geeft een goed beeld.
Ik laat je nog wel weten als onze plannen concreet worden.
Cees en Marie van het koffiewinkeltje in Urk.
Dank en de groeten aan Jacob!
Cees en Marie -
02 Juli 2013 - 22:05
Jaap Visser:
Margot de laatste schrijver uit Urk is een Volendammer naam en ik dat dat het ook zo is. maar is toch ook mooi die reacties. en je weet en dat hebben we gisteren nog gezegd als je zo'n prestatie neer heb gezet en daar geniet je nog steeds van mooi toch dat heb je hem toch maat mooi geflikt; groetjes jaap -
13 September 2017 - 17:13
Ank Knook:
Met plezier heb ik jullie verslag gelezen van Santiago.
Wat een herkenning heb er echt van genoten.
Prachtige foto's.
Bedankt.
Nogmaals bedankt voor het fijne verblijf bij jullie.
Wij hebben ook een mooie week gehad.
Zijn bij Viersel teruggegaan naar Vessem waar wij waren begonnen.
groetjes Frans en Ank Knook -
22 December 2017 - 21:34
Ruud:
Genoten van jullie verslag,als voorpret op zomer 2018 .
Ik hoop dan na 10 jaar weer te gaan fietsen.
Het ga jullie goed.
Groeten Ruud
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
