Lekker anders, lekker fris.

Vanmorgen even een onweersbuitje afgewacht en voor negenen onze fietstocht voortgezet richting Finisterre. Lekker fris en heel anders om nu niet meer naar maar van Santiago af te fietsen. De temperatuur was al 29 graden en heel vochtig. De route ging door een zeer bosrijk gebied wat ons een gevoel gaf dat wij door een sub-tropisch regenwoud aan het fietsen waren. De vogels lieten zich van alle kanten horen en de dames ondertussen 'peultjes' zweten. Er moest namelijk nog een bergje beklommen worden.... 12 km van 7-8% en dat met die temperatuur. Rustig trappen, kleinste verzet en constant denken dat het altijd weer gewoon avond wordt, hè, mam? De koffiestop liet weer even op zich wachten, het duurde namelijk even voor we een behoorlijk bankje vonden, die vonden we dus niet, het werd een deftige fauteuil, 't is lekker anders, helaas niet zo fris.
Ja het was vandaag zwaar en dus hebben we het einde van de wereld nog niet gehaald. 7 km voor Finesterre fietsen we tussen een camping en de zee door! Dat was wel heel verleidelijk, te verleideljk dus, en direct  besloten we om te stoppen met fietsen voor vandaag en gauw de fietsbroek verruild voor zwempak!
O wat is dat lekker anders en lekker fris! Even geen fietsroute, even geen klim/afdaling, nee even heerlijk sissen in de prachtige oceaan! Heerlijk relaxen in het heldere water. Vanuit ons tentje op een terrascamping kijken we zo over zee. Toplokatie. Lekker een maaltje bereid uit allerlei pakjes die inmiddels al weken onderin de fietstassen de Camino gedaan hebben. Komt goed morgen, spaghetti bolongese, rijst met prutje en yoghurt met honing toe. Daar kunnen we morgen wel de eindstreep mee halen. 
In de middag nemen wij daar vandaan een bustour meer noordelijk om zo op een spoor te komen, wat ons de richting op weg naar huis aangeeft.

Ps. Gisteren vergeten te vermelden dat er 5 kilo spierbundels aangekomen zijn bij de dames.