Een "we zien wel" dag

Vanmorgen in een zeer vochtige ruimte ontwaakt...... een tentje midden in de bergen in Noord-Spanje.
Als we door het rechter tentraam keken zagen we mist, keken we door het linker raam dan zagen we zon! Gelukkig ging onze route richting de zonkant.
Na een stevig ontbijt vertrokken wij uit Samos. Na de beklimmingen van gisteren hadden wij besloten om er een rustige dag van te maken met het motto: 
'We zien wel.......'
De hele dag werd het geroepen!
Bij de koffie.....lunch......slaapplaats.....
En wat werd het heet midden op de dag!!!
En er moest nog wel een beetje geklommen worden, 12 km lang omhoog 8% met een uitschieter van10% en dan met temperaturen van rond de 30 graden!!!! En dat doen we dan gewoon met ' twee vingers in de neus'. 
De natuur om ons heen was super en toen wij toe waren aan de lunch, kwam er toch een geweldig plekje op ons pad!
Aan een meer een soort landtong waar wij als enige konden genieten van dit overweldigend stukje natuur. Even de voetjes in het water, hoe verfrissend.
Wij beseffen ons maar al te goed dat de weersomstandigheden op dit deel van de Camino wel heel bepalend zijn voor het beleven van dit gebied.
Zoals wij ook tijdens de Pyreneeën beklimming, helder droog en zonnig weer hadden, zo hebben wij hier ook het geluk mogen hebben om constant vergezichten te hebben die onbeschrijflijk mooi zijn.
De afdalingen vandaag voelden zo relaxt (zal het door de ervaring komen?) door hele oude dorpjes, bestaande uit soms 2 boerderijtjes en 3 huisjes. Het is dan leuk om rond te kijken maar o wee 't wegdek is opletten geblazen!  
De route ging ook nog een stukje over de wandelroutes waardoor de fiets ook weer schokproef getest werd. Nooit verkeerd omdat te doen. Wat doen ze het goed, die stalen rossen!
Rond 17:00 uur waren we wel klaar met 'we zien wel.....' thema en besloten een slaapplaats te zoeken in het dorp Palas de Rei, wat in eerste instantie niet mee viel. Er komen hier heel veel wandelaars binnen en die zoeken ruim voor vijven een plekje. Maar toch een mooi pension gevonden. Het pelgrimsmaaltje lieten wij wederom door de plaatselijke kok bereiden en echt die wist wat lekker was, en hoe frietjes gefrituurd moesten zijn. We hebben er van gesmuld, en tja na een dag topsport smaakt alles nog veeeeeel lekkerder!